#057 Układ odpornościowy

To ja jeszcze dopytam o ten formaldehyd, bo porównywałeś zjedzenie gruszki do wstrzyknięcia – powiedzmy że dożylnego. Wyobrażam sobie że z tej gruszki z brzuszka nie wejdzie do krwi tyle samo formaldehydu ile ze szczepionki?

Dopowiadam z urlopu 😉 Formaldehyd świetne rozpuszcza się w wodzie, więc wchłonie się z jelita bardzo skutecznie. Tym skuteczniej, im większe zapotrzebowanie na wodę konsumenta/ki np. gruszki.

ja chcę tylko napisać, że gdybym spotkała w liceum takiego nauczyciela jak Kuba, to moja kariera potoczyłaby się inaczej.

znakomity odcinek, proszę o więcej takich, zrobił mi wczorajszy wieczór z malowaniem figurek.

nitpicking: różnica między tysiącem a milionem (fragment o liczeniu ryzyka szczepionek versus ryzyko choroby) to trzy rzędy wielkości a nie jeden.

@PJES – ten artykuł to temat na dłuższą rozmowę, ale jest napisany w większości poprawnie, zgadzam się z +/- 80% stwierdzeń, 10% uznałbym za dyskusyjne, w 10% widziałem odmienne dane. To norma – znajdę Ci rzetelne artykuły o korzyściach jedzenia marchwi (prowitamina A i wzrok) oraz ryzyku (za dużo prowitaminy A – kłopoty z jelitami). Ciekawie jest z glifosatem. Jest nawet spór o glifosat na linii ONZ – WHO, a to ważna linia. Nie ma rozstrzygających dowodów odnośnie domniemanej rakotwórczości (ostatni wyrok w USA to żaden dowód – decydowała ława przysięgłych) glifosatu, ale są poważne badania nakazujące baczne przyglądanie się temu preparatowi. Jeśli się okaże, że jest rakotwórczy, nie zdziwię się. Jeśli nie – też się nie zdziwię. Podsumowując, przy potężnych uproszczeniach – ten artykuł (a bardziej para wywiad) jest zaskakująco ok.

@Tomash – racja, kajam się. Wpłacę miliony na konto fundacji Przygarnij Logarytm, bo Marznie w Kąciku 🙂 Dzięki za wyłapanie tego.

@Bartek – i tak, i nie. Racja – ponawianie kontaktu (jak np. przy szczepieniu przeciwko wirusowemu odkleszczowemu zapaleniu opon mózgowych czy wirusowemu zapaleniu wątroby typu B) jest korzystne i zwiększa ilość komórek pamięci. Podobnie przy kontakcie z prawdziwym patogenem. Brak regularnej ekspozycji może (nie musi) prowadzić do zmniejszenia populacji komórek pamięciowych (mówię o sporym przedziale czasowym – wiadomo, że bezpośrednio po infekcji mamy wysoko podbity licznik). Niemniej są patogeny, u których np. geny kodujące istotne antygeny mutują z większą częstością (czyli w slangu naukowym są mniej konserwowane), niż u innych. RNA wirusy, takie jak wirus grypy, to straszne zakapiory. Większość populacji nabiera natomiast trwałej odporności na ludzki herpes wirus powodujący ospę po pierwszym kontakcie. Inna częstość mutowania, bo i inny materiał genetyczny – DNA. Do tego dochodzą niewyjaśnione na razie wtopy – mamy w sobie naturalną florę bakteryjną, np. meningokoki. Nie wszyscy, ale część ludzi to bezobjawowi nosiciele. U niektórych bydlątka powodują bardzo groźne bakteryjne zapalenie opon mózgowych. Gdyby działo się tak tylko u osób z osłabioną odpornością, to by było prosto. A tak się nie dzieje. Czasem dopada ludzi zdrowych jak przysłowiowa ryba.

@kuba super, dziękuję

@Deli – współcz, ja po trzech miałem tyle na liczniku, że internista gały wybałuszył i kazał zapomnieć o czwartej dawce 😉 To, co piszesz też się zgadza – to jedna z ról adjuwantu. Szczepionki bez nich dużo cieńsze w barach.

1. Rtęć w szczepionkach jest w zupełnie innej formie, niż ta np. w termometrze. Formę ze szczepionek wydala się z moczem i jest niegroźna. Niektóre substancje (np. ukochany przez antywacków formaldehyd – konserwant) rewelacyjnie wchłaniają się z jelita do krwi, więc ich spożycie zamiast wstrzyknięcia tylko opóźni działanie. Rzecz w dawce, która – jak przy każdej truciźnie – jest kluczowa. Jeśli trucizna nie odkłada się w tkance tłuszczowej, zostaje zmetabolizowana (czyli nasza wątroba sobie z nią poradzi) i dawka jest bardzo odległa od niebezpiecznej, to spokojnie można używać. Innymi słowy po zjedzeniu gruszki będzie się miał poziom formaldehydu we krwi przekraczający możliwości szczepionki, a i tak nie sprawiający żadnych problemów. Czego antywacki kompletnie nie pojmują, to np. to że formaldehyd naturalnie występuje w naszej krwi.

2. Nie da się dyskutować z paranoidalnymi teoriami spiskowymi o Big Pharma, one po prostu nie są dowodami naukowymi i czasem niestety należy zakończyć wtedy dyskusję. Odnośnie aluminium – brak rozstrzygających dowodów, istnieją pojedyncze (dosłownie) poważne doniesienia o reakcji alergicznej na aluminium w związku ze szczepieniami. Ich prawdopodobieństwo jest – wg naszej obecnej wiedzy – wielokrotnie niższe od prawdopodobieństwa powikłań w wyniku przejścia choroby, na którą jest szczepionka. Pochodne glinu uchodzą za bardzo bezpieczne, choć – jak w przypadku wszystkich adjuwantów – zawsze dużo bezpieczniejsze od opcji chorobowej i nigdy na pewno, w 100% bez skutków ubocznych. Dobór wg prawdopodobieństwa przy braku poważnych skutków ubocznych też pozostaje dla antywacków wiedzą tajemną 😉

Krótkie pytanie. Dla mnie od zawsze oczywistym było, że lekarz przepisując antybiotyki z zaleceniem – dwa razy dziennie, to oznaczało, że co 12 godzin, a nie rano i wieczorem, trzy razy dziennie, że co 8 godzin a nie rano, w południe i wieczorem, mylę się? Pracuję z chorymi dziećmi i ich rodzice w ogóle nie patrzą na zegarek podając kolejne dawki antybiotyku. Bardzo proszę o komentarz. Pozdrawiam.